W odróżnienia od wypieków drożdżowych, ten wypiek nie wymaga ani silnych rąk, ani cierpliwości. Przepis na scones bazuje na przepisie na chleb sodowy, który wypiekany jest bardzo często w Irlandii. Różni się jednak dodatkiem niewielkiej ilości cukru oraz sporą dawką masła. 

Tradycyjnie, w Wielkiej Brytanii, scones podaje się z masłem, dżemem truskawkowym i bitą śmietaną jako podwieczorek do popołudniowej herbaty. Dokładnie w ten sposób, jadłam je po raz pierwszy w Londynie w restauracji hotelu Wolseley, gdzie popołudniowa herbata jest serwowana z tostami oraz niewielkimi słodkimi wypiekami jak chociażby scones. Przyznaję, że ma to niezwykły urok, jakby czas na chwilę zatrzymał się w miejscu na wypicie herbaty, rozmowę i czytanie gazety. To tradycja, która sięga XVIII wieku i została wprowadzona przez Annę Marię Russell jako niewielki posiłek między śniadaniem a obiadokolacją serwowany na niskim stoliku. Ten miły zwyczaj szybko rozprzestrzeniła się w kręgu arystokracji a następnie wśród kręgów robotniczych, którzy zmęczeni po pracy pili herbatę do wieczornego posiłku, lekko modyfikując arystokratyczną tradycję (stąd nazwa high tea). 

Szczerze uwielbiam scones, bo przygotowanie ich wraz z wypiekiem zajmuje zaledwie 20 minut a do tego to bardzo uniwersalny przepis, który oczywiście możecie zjeść na słodko z migdałami, pistacjami, sezonowymi owocami, rodzynkami i żurawiną, ale idealnie też sprawdzą się z za’atarem, intensywnym serem cheddar, ulubionymi ziołami czy pikantnym chorizo. Wystarczy zmniejszyć ilość cukru, dodać więcej soli i pominąć dodatek wody z kwiatów pomarańczy. Wytrawne czy słodkie, idealnie sprawdzą się zarówno na śniadanie, jak i podwieczorek do popołudniowej herbaty.

PS Będzie mi bardzo miło, jeśli pochwalisz się efektami i wstawisz zdjęcie na Instagram z hasztagiem #blogsamar. Oznacz mnie, abym z łatwością mogła Cię znaleźć. Śledź bloga na Instagramie i Facebooku, a jeśli chcesz być na bieżąco to koniecznie zapisz się na newsletter, który znajduje się na dole strony głównej.