Socca, farinata, torta di ceci - to bardzo prosty, złocisty, chrupiący placek na bazie mąki z ciecierzycy i wody, który jest tradycyjną uliczną przekąską na całym Wybrzeżu Liguryjskim, od Francji aż po Włochy. W zależności od miejsca, w którym go zjemy spotkamy go pod różnymi nazwami - na francuskim wybrzeżu znany jest jako socca, zaś we Włoszech to już farinata. 

Tradycyjna, nicejska wersja była minimalistyczną przekąską dla robotników i rybaków, którzy po pracy kupowali kawałek farinaty wprost z rozgrzanej patelni. Włosi kawałki farinaty smarują pesto i dodają kawałki cienko pokrojonej wędliny oraz sera, zaś w Genueńczycy obficie traktują ją karczochami, cebulą i smażonymi w głębokim tłuszczu malutkimi rybkami. W Algierii zjecie farinatę pachnącą kuminem i ostrą od harissy. 

Ten przepis jest tak prosty i pyszny, że farinata okazuję się być doskonałą bazą do kulinarnych fantazji na śniadanie, obiad lub kolacje. Doskonale sprawdzi się w wersji śniadaniowej z kwaśnym serem labneh lub fromage i jajkiem, wspaniale poradzi sobie z warzywnym lub mięsnym gulaszem lub będzie dokonały daniem samym w sobie. Pachnąca, złocista farinata idealnie komponuje się niemalże ze wszystkim. Swoją obficie posypuję libańskim za’atarem i dla koloru dodaję cebulę a do środka - co tylko dusza zamarzy i co oczy w lodówce znajdą! 

PS Będzie mi bardzo miło, jeśli pochwalisz się efektami i wstawisz zdjęcie na Instagram z hasztagiem #blogsamar. Oznacz mnie, abym z łatwością mogła Cię znaleźć. Śledź bloga na Instagramie i Facebooku, a jeśli chcesz być na bieżąco to koniecznie zapisz się na newsletter, który znajduje się na dole strony głównej.